Surgical Ward

Samen met Emma heb ik de eerste 2 weken van onze stage geholpen op de Surgical Ward. Hier worden patiënten opgenomen voor en na een operatie, verder liggen er patiënten met wonden door bijvoorbeeld verkeersongelukken en infecties. Ons blok is verdeeld in twee kanten, een mannen en een vrouwen kant. Ook hebben we op onze afdeling een wound dressing room, hier kunnen mensen die niet opgenomen zijn in het ziekenhuis komen voor hun wondzorg.

Een gemiddelde dag op de Surgical Ward ziet er als volgt uit. Om 7:30 uur begint de morning devotion, al het ziekenhuis personeel komt dan bij elkaar om te zingen, klappen en te bidden. Dit is een gezellige manier om je werkdag te beginnen. Tussen 8:00 en 8:30 uur lopen we naar onze ward, de tijd hangt er van af of de pastoor aanwezig is bij de morning devotion. Eerst begin je met de overdracht van de nachtdienst en het doornemen van de handgeschreven dossiers. Rond 9:00 uur worden de vitale functies gemeten en genoteerd. Rond de klokken van 10:00 komt de arts visite draaien. Emma en ik gaan meestal na het bezoek van de arts naar de wound dressing room om te kijken en te assisteren bij de wondzorg. Om 11:00 uur hebben we pauze, dan komen we met alle studenten weer bij elkaar om gezellig te eten. Dit doen we of in de ziekenhuis kantine of onder de mango boom in de schaduw. In de kantine kan je lekker eten bestellen wat vers bereid word, maar we nemen ook wel eens boterhammen van thuis mee. Om ongeveer 12:00 zijn we klaar met onze pauze en is het weer tijd om terug naar de afdeling te gaan. De laatste 2 uurtjes gaan Emma en ik terug naar de wound dressing room of we werken aan onze school opdrachten. Om 14:00 uur zit onze dienst er weer op en keren we met de taxi weer terug naar huis.

De 2 weken op de Surgical Ward vond ik erg leuk! De collega's waren erg aardig en ze wilde onze vragen graag beantwoorden, ook de artsen stelde ons een hoop vragen over onze kennis en over hoe het in Nederland gaat. Stage lopen op deze afdeling is erg indrukwekkend. Zo kan er geen zorg geleverd worden als de patiënt daar geen geld voor heeft, ookal bekeerd deze patiënt zich in een levensbedreigende situatie. Ook heb je te maken met veel grote (geïnfecteerde) wonden. De Ghaneese cultuur is natuurlijk erg verschillend dan met de cultuur die wij in Nederland hebben, dit merk je ook in het ziekenhuis. Je merkt het in de omgang met patiënten, dat alles niet precies op schema hoeft te lopen en in veel situaties speelt geld ook een belangrijke rol in de zorg.
Ik heb hier met veel plezier gelopen en ik vond het erg interessant om een kijkje te mogen nemen en mee te mogen draaien op deze afdeling.

Volgende week krijgen we een nieuwe afdeling toegewezen. Ik ben benieuwd waar Emma en ik dan naar toe gaan, ik houd jullie op de hoogte.

Liefs,
Anouk